♥♥حریم عشق ما♥♥

نازنین مَرد  ِ من

از سر انگشتانم عــشـــق میچکد

وقتی مژگانت را به نوازش مینشینم

در داغی  ِ آفتاب  ِ نیم روزِ چشمانت

ذوب میشوم

و در استوای  ِ دو دستت

که دور میزند گردنم را

منجــــمد !

پیشانی ات کتیبه ی بخت  ِ من است

و شانه ی مردانه ات

قتلگاه  ِ پریشانی  ِ زنانه ام

احاطه میکنم قامتت را

با کفشهایی بلند پاشنه

و میبوسم پیشانی ات را

آهسته

آهسته

میان  ِ بازوان  ِ تو امن است آشفته بازارِ زندگی

وقتی " ناموست " می نامی ام

غرق  ِ در قاموست میشوم

و مسخ در آرامشی اهورایی

باش نازنین مَردَم

باش و حساس باش

روی احساسم

میخواهم تا پابرجاست دنیا

نام گیرم ناموست

و در آرامش  ِ کلبه ی غیرتت

نشنوم زوزه ی گرگ های خیابانی را

باش نازنین مَردَم

و مرا امانم ده

میان  ِ بازوان  ِ تو میخرامم آرام

ای که بیش از من

دلواپس  ِ حرمت  ِ عشقی

به پاس  ِ این چند سال  ِ سخت

و عشقت که چون پیچکی بر تنم پیچیده

سپاست میگویم

باش با من

باش و بتاب بر من

نازنین مَردَم 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: